De Oranje laag, over (eigen) liefde en (aanpassen aan) de ander

En toen ging het ineens over onze ouders…

Conformeren, de oranje laag in het systeem van Evolutionary Coaching, had ook perfect over andere relaties kunnen gaan. Aanpassen aan vrienden, aan werkgevers, aan familie, aan cultuur, aan buren, aan collega’s, of aan …

Om de kern te vatten…

Gingen we in de Zielencarwashsessies terug naar dé eerste relaties in je leven, die met je ouders. Eventueel uitgebreid met broers, zussen, inwonende grootouders of huisdieren 😉 (Inside Zielencarwash mopje).

In een ideaal gezin van herkomst is er onvoorwaardelijkheid, duidelijkheid en emotionele veiligheid. Ideaal… maar we zijn allemaal mensen zo blijkt 😉 en dús, was het niet ideaal. Toevallig nét dat ‘niet ideaal’ vormde het perfecte decor voor volgende zalige inzichten:

Vergeving: trauma’s en levensgebeurtenissen kunnen onbewust tot 7 generaties doorgegeven worden. Een kleine inkijk, een moment van inleven, in de geschiedenis van onze ouders en voorouders toont duidelijk de redenen, de goede wil en soms de schuld. Maar vooral: hoeveel we allemaal ons best doen.

Een lid van de Zielencarwashfamilie deelde het volgende: "In alle liefde de pijnpunten gevisualiseerd. Gedragenheid van de groep was helend. Het veld toonde ons de weg… Danke Danke”

Rebellie: een ‘anti-houding’ is mogelijks een conformeren aan het ‘anti’ waardoor het nog steeds niet trouw is aan jezelf… Rebelleren ligt echt op de loer wanneer we pér sé niet willen conformeren. Toegegeven, ik heb het ook écht nodig gehad om al rebellerend los te koppelen en even iets helemaal anders te doen vóór ik mezelf kon vinden.

Uit de groep kwam de volgende herkenbare uitspraak: “Pffft. Hoe meer ik rebelleer, hoe meer ik mezelf zie conformeren ... Ik vind tegen de stroom ingaan best vermoeiend ... en toch ...”

Zelfliefde: Ja, we slagen soms door in tegenreacties. Ja, we maken fouten in opvoeding of verwijten. Ja, het was een vreselijke periode. Ja, ik heb het moeilijk om in te zien waar mijn aandeel ligt. Ja,… en dat is ok.

Een ervaring uit de sessie: “De oefening heeft rustige tranen in me naar boven gebracht. En dat was ok. Voldaan gevoel.”

Schuldgevoel: volgende vraag stel ik mezelf regelmatig: vóel je je schuldig of bén je schuldig? Beiden is ok, het voelt gelijkaardig, maar de aanpak ervan verschilt nogal 😉.

Prachtig omschreven in de Zielencarwashfamilie groep: “verteerd worden door schuldgevoelens...ik ken er alles van. diepgeworteld en dan het moment waarop je beslist dat schuldgevoel van je af te schudden. GEDAAN MET CONFORMEREN. Wat mij helpt is zelfliefde toelaten en aanmoedigen en dan wordt schuldgevoel getransformeerd in mededogen...”

Mededogen: van hart naar zacht was voor sommigen de intentie van de dag, voor velen het effect. Zalig! Dankjewel aan de hele Zielenfamilie! <3

Iemand deelde: “Ik kreeg gisteren wijze raad van mijn 9-jarig zoontje: Mama, als jij mensen wil helpen, moet je lief zijn. :-)”

Liefde: absoluut niets toe te voegen aan volgende reactie:

“Vandaag voel ik weer liefde,

niet in woorden uit te drukken hoe dankbaar ik hier voor ben!

BEDANKT!”